Hjoed is it wol bysûnder,
hoewol’t se alle dagen komt
om, ja wêrom… wa sil it sizze,
want de trapers binne stom,
in fyts leaut net yn ’t wûnder.

Se giet net foar it drinken,
hoewol’t de flesse nêst har stiet,
har sitten is net út te lizzen,
want de bank sjongt net in liet
om kleare wyn te skinken.

De mist bliuwt hjoed lang hingjen,
hoewol’t de himel kleuret blau,
mar soe it oan har hier dan lizze
dat sy hinget oan it grau
yn plak fan hjoed te swingjen?

It swurk sil it grif witte!
Tegearre mei wat ûnder is,
kin ’t wûnderlik de wierhied sizze:
wa’t bysûnder sjocht, is wis
fan ’t eagjen nei de fierte.