van David Roberts*
Baalbek, de stad die noodde:
‘Mensen, kom en ziet dit aan,
wie daalt en klimt, wil niet meer gaan,
wees welkom in de stad van goden.’
Baäl, zonnegod van leven,
daal met ons in de vallei
en klim als ’t nachtuur is voorbij,
het daglicht is om te beleven.
Bacchus, god van het genieten,
laat ons proeven van de wijn,
wij willen in jouw tempel zijn,
waar proeven overgaat in gieten.
Is het onder of toch boven?
Wie nog ziet, die loopt maar voor,
in optocht gaat het altijd door,
wat wij elkaar beslist beloven.
Nuchter is het een ruïne,
waarin Bacchus niet verkeert,
wie onder is, moet gauw gekeerd,
want boven dreigt de guillotine.
* David Roberts (1796-1864)
Schilderij ‘De ingang van de grote tempel van Baalbek’ |