Wat zegt nog een pilaar
als drager zonder dak
en onderdeel van een ruïne?
De styl als dode tak,
in ’t breken een gevaar.

Hij zegt het met gezag
en tekenschrift rondom
voor westers volk om uit te kienen;
de eeuwen door bleef ’t stom
tot aan de open dag.

Een openbaring voor
de ogen en de geest
hoe goden melden het voorziene
van rouwvertoon en feest,
zo ging het altijd door.

En zie dan nog de mens
in al zijn nietigheid
als onderdeel van een ruïne,
de styl een eeuwigheid,
het breekpunt is de grens.

* Ernst Körner (1846-1927)
Schilderij ‘De tempel van Karnak.
De grote hypostylenzaal’