Hoe brekber binne stiennen
as geweld de oerhân krijt;
it pún, dat berchheech leit,
gjinien slacht dêr trochhinne.
Hoe kin de Himalaya
brekke oars as troch in macht
dy’t ek it libben slacht,
in klap om oer te kleien.
Hoe brekber binne minsken
djip bedobbe ûnder pún;
it bloed fan foet oant krún
ferkleuret hoop en winsken.
Fearkrêftich is de bôge,
hout dat út ‘e púnheap riist,
wat op ‘e fuortgong wiist,
gjin libben is foltôge.
|