van Roland Heyder*

Hij was groot en kon al bouwen
als zijn papa, in het klein,
en maakte al een rechte lijn,
papier was om te vouwen.
Eerst beneden, dan naar boven,
mama had het hem geleerd,
soms ging het even nog verkeerd,
omdat het was verschoven.
Klaar, nu kon zijn boot wel varen
op het water, spiegelglad,
maar toen zijn hand ging door het bad,
kijk nou eens, wat een baren!
Hij wordt kleiner in zijn dromen,
ziet zichzelf van boven staan,
terwijl de baren hoger gaan…
hij kan er niet bij komen.
* Schilderij ‘Altitude flight’
|