Marjatta, maagd, geen omgang met een man
had jij, maar at met smaak de vossebes,
die jou bevlekte,
vol verwachting, maar nog zonder plan
zag jij hoe hij zich rekte.

De ene sauna in, de tweede uit,
want ieder zag met afschuw naar je buik,
geen stomend baren
zou je, maar op mos en tussen kruid
zag jij zijn blonde haren.

Maar Väinämöinen zag hem in het zwart,
de maagdenzoon, hem stekend naar de kroon,
moest hij wel doden;
echter door het jongetje verward,
zocht hij het bij zijn goden.

Toen stapte Väinämöinen in zijn schuit,
zijn blik was scherp, hij hoorde wel, maar zag
de knaap niet spelen;
zonder plan voer hij het zeegat uit
en zonder zijn kantele.

* Schilderij ‘Het verhaal van Marjatta’
(1895 – 20 x 44 cm.)
Schilderij ‘Het vertrek van Väinämöinen’
(1896-1906 – 127 x 119 cm.)