Noch hingje flaggen yn de mêst
as teken fan oerwinning,
se joegen harren kleurleas del,
de nacht troch, dy’t de rêst
ferkeas om ta besinning
te kommen nei de folle wike
fan fleanend starte op ‘e tel
en op ‘e finish pike.

En doe’t de nacht rûn nei de ein
fan mankelike flaggen,
dy’t fregen:’Is der libben nei
it feest fan start oant finish?’,
doe krieze, tige slagge,
in miuw, dy’t op in fûkstôk siet:
‘Salang’t de mar fol fisken is
dy’t ûnder wetter swimme,
begjint it libben mei in liet:
In wike is it op ‘e Snitser mis,
lit ús dan ienenfyftich nimme.‘