Tûzen froulju krigen him by ’t hert,
ûnwennich fan har eigen goaden,
smeken se om treast en joegen rie:
ien byldsje, wêrom koe dat net…
hy wist wol hoe’t se fan him holden.

Salomo seach ’t eigen godshûs net
en boude alters op ‘e hichten,
wat nei tûzen frouljuswinsken wie,
sa hat er goaden heger set
as God de Hear, dêr’t hy oer dichte.

Tûzen foulju hearden ’t kreakjen oan
fan âlde knibbels dy’t stram bûgden,
mar de Iene wie al út ‘e rie:
‘It keningskip skuort fan dyn soan,
omdat dyn eigen sa net hoegde.

* Frans Francken II (1581-1642)
Skilderij ‘De ôfgoadetsjinst fan Salomo’