Leda

fan Jean-Baptiste Marie Pierre*

Leda koe it wier net witte
dat de swan syn lange hals
har kant útstekke soe
om har lichem te berikken…
hy blaasde, wat klonk falsk.

Leda koe net sitten bliuwe,
want de snaffel treau har del,
wat sy perfoarst net woe,
mar de swan woe mear berikke:
ien wurde, dus in stel.

Leda lei dêrnei de aaien,
’t famke kaam út ien dêrfan
mei Zeus as wiere heit,
dat Helena soe berikke
de skientme fan in swan.

* Jean-Baptiste Marie Pierre (1714-1789)
Skilderij ‘Leda en de swan’