Sulversmid Demétrius

fan ûnbekend*

As sulversmid bin ik myn eigen baas
en meitsje timpeltsjes foar Artemis,
dy’t yn ús stêd har timpel hat;
ik makke winst, ’t bedriuw rûn bêst,
de klant wie ek tefreden,
mar sûnt it nije leauwe giet it mis.

It kristenfolkje spilet ek foar baas,
is fan syn eigen falske leauwe wis,
moat neat fan ús goadinne ha
en is foar myn bedriuw in lêst;
ik ha ús folk oproppen
ta aksje, wat hjir gjin gewoante is.

It slagge, ús teäter rekke fol,
de hiele stêd kaam op foar Artemis,
dy’t út ’e himel fallen is,
har byld stiet foar ús muorrefêst;
doe gie it los mei roppen
en razen, foar ús hannel gie it mis.

Uteinlik wie ’t de skriuwer fan de stêd
dy’t oan it wurd kaam foar in kompromis,
wat Artemis en my net rêdt.

* Yllustraasje ‘De sulversmid fan Efeze’