Finster nei de fierte

fan Laurits Andersen Ring*

It giet djipper as de skaden,
heger as it moarntiidsljocht
en fierder as it finster,
it sakket streekrjocht nei it hert
en hat it op ’e hichte brocht
fan bûten is it tweintich graden.

It is elke moarn itselde:
út ’e djipte fan de sliep
oerein, it each op ’t finster,
it blauwe swurk of is ’t beset
mei wolken as de wol fan ’t skiep…
wat is der fierder noch te melden?

Mei de tee en ’t stikje bôle
komt de krante foar it ljocht,
it finster nei de fierte;
wat rekket, sakket har yn ’t hert,
it lichte fljocht sy troch mei nocht…
sa komt sy efkes fan de pôle.

* Laurits Andersen Ring (1854-1933)
Skilderij ‘Oan it moarnsbrochje’