juli 9, 2017
fan ûnbekend*
fan Hubert Vos**
In blom, wa woe dêr net op lykje,
al kaam it op ’e fuotten del,
Sineeske froulju moasten skine
as de lotus, glimkjend it gesicht,
de teannen krom fan pine.
In konkubine fan de keizer
hie lytse fuotten, wie yn tel
en waard model foar alle oare
froulju… fuotsje-erotyk as plicht
om manlju te bekoaren.
Tsien sintimeter wie it fuotsje
dat gie foar goud, de earste priis,
dan kaam it sulver, dêrnei izer,
mar it pinelijen wie in griis,
gjin man wie destiids wizer.
Sjedêr… de konkubine Cixi
wie kreazer mei in grutte foet,
koe dêrop folle flugger rinne,
dat it lotusfuotsje soe ’t
bejaan***, gjin goud mear winne.
* Foto ‘Lotusfuotsje’
** Hubert Vos ‘Portret fan keizerinne Cixi’
*** Yn 1902 waard it gebrûk ferbean
juli 8, 2017
fan Lambert Lombard*
Mem joech fiif bôlen mei
en dan ek noch twa fiskjes
om te dielen mei myn maten,
want wy rûnen mei de minsken
nei de eastkant fan de mar,
it skip fan Jezus achternei
om wer wat te belibjen
sa’t ik dat wol faker sjoen ha;
wy stiene achter al dat folk
en koene him net hearre,
ek net sjen wat er krekt die,
der wie foar ús neat te belibjen,
dêrom ha wy tikkeboarte;
doe’t ik de bôle diele soe,
sei ien dat Jezus dy ha woe,
ik ha him ek de fiskjes jûn;
as jim ’t net leauwe wolle,
freegje dan it folk mar nei,
want al dy minsken ha doe iten
fan de bôle dy’t ik diele woe,
omdat myn maten honger krigen;
o ja, de fiskjes rekken op,
de bôle net, want tolve kuorren
fol mei brokken bleauwen oer…
dat ha wy dus belibbe.
* Lambert Lombard (1505/1506-1566)
Skilderij ‘It wûnder fan de fiif bôlen en twa fisken’