juni 5, 2019
fan ûnbekend*
Jou acht op wat dy út ’e mûle komt,
want wurden spylje in foarname rol:
profetearje docht de kristen goed,
mar frjemde talen klinke hol.
Wa’t profetearret, krijt in rom gehoar,
om’t elkenien de wurden wol begrypt,
profesijen sprekt men út mei gloed,
wat inerlik de minske grypt.
Mar frjemde talen gean folslein teloar,
om’t al dy lûden gjin betsjutting ha;
wa’t dy talen sprekt, hat grif de Geast,
mei inkeld klank kin nimmen ta.
Lit ús ek profetearje foar wa’t komt
fan bûten, dat er rekke wurdt yn ’t hert;
wat him binnen oansprekt ’t aldermeast:
hy wurdt teplak, yn ’t ljocht ek set.
* Yllustraasje ‘Profetearje troch de Geast’
juni 4, 2019
van Caspar David Friedrich*
Het dak was hoger dan de bomen,
waarvan ’t gebladerte het loflied zong
voor Wie hen had geschapen;
’t klonk ook in de kloosterkerk
door menig monnikstong.
Zij hadden het bericht vernomen
van uitval, neergang , hier geen bid en werk
meer voor de Heer zijn schapen;
’t klonk voor monniksoren scherp,
’t bleef tot de dood hun kerk.
Wanhopig kraken nu de bomen
hun rouwgezang in ’t godverlaten oord,
terwijl de geesten slapen;
niemand bidt voor aan het werk…
de dood is aan het woord.
Toch zijn ze nu teruggekomen
met in hun oren nog het bladerlied…
geen blad om op te rapen;
wind en zeis zijn beide scherp,
maar ’t deert de monnik niet.
* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘De monnik is teruggekomen’