juni 9, 2019
fan ûnbekend*
It giet mei ’t hynder foar de wein
de Earste Balkanoarloch yn,
ienfâldich, sûnder sier of toai,
rydt troch de bergen it konfoai.
Fuort mei it Ottomaanske ryk,
de sultan hat it yn de wyn
en moat rap út ’e Balkan wei,
dus drafkje nêst de hynders mei.
Gjin mega-ryk mear yn de buert,
it wâdet lytse lantsjes fyn,
fuort mei Mohammeds wurd en wei,
klim op ’e wein en fjochtsje mei.
De sultan wurdt op ’t lêst ferslein,
hy rekket foar syn swakkens blyn,
de lytsen ride yn de toai
de bergen oer, in feestkonfoai.
* Foto ‘Yn konfoai’
juni 8, 2019
fan ûnbekend*
Hoe moat it no dan, bruorren?
Ja, sa sprek ik jimme oan,
want oarder moat der wêze:
stille froulju, manlju, heech fan toan,
sprekke, profetearje, lêze.
Yn frjemde talen sprekke,
nee, ik sis jim, kear dat net,
kin ien dy taal útlizze,
dan is dêrmei dat sprekken ret,
mar der is noch mear te sizzen.
Lit bruorren profetearje,
want dêr leare jimme fan,
mar froulju moatte swije,
’t profetewurd is oan de man,
froulju meie dat net krije.
Mar Paulus, soesto mije
’t wurd fan memmen foar de bern?
De Hear hat harren roppen
om nei de lytsen om te sjen…
’t frouljuswurd hat foar dy kloppe.
* Yllustraasje ‘Paulus’