juli 3, 2019
fan ûnbekend*
Galatiërs , ûnnoazel folk,
jawis, ik skeld jim hjirfoar út,
jim ha de wet foar eagen:
inkeld letters en dus minskewurk,
de flok oer wa’t him dêroan hâldt.
Galatiërs, de Geast is tolk
foar jim, dy leit Gods Skriften út:
wa’t leaut yn Kristus’ wurden,
wurdt beholden, want dat wie syn wurk,
syn ierdske wei is ús behâld.
It is begûn mei Abraham,
want hy kaam foar syn leauwe út,
troch him krijt elk de seine
dy’t út leauwe libbet, net troch wurk
dat foarskreaun wurdt… de wet is kâld.
Yllustraasje ‘De wet en de belofte’
juli 2, 2019
van Caspar David Friedrich*
Bergopwaarts waren zij gegaan,
zoals ’t ook in hun leven
ging, een lange weg omhoog,
zij stonden uit te hijgen,
nu aanschouwen zij de maan.
Zij hadden ook de boom aanschouwd
met machteloze wortels,
tastend naar het pad omlaag,
die geen houvast meer kunnen krijgen,
zo verdroogt het levend hout.
Hun mond is door de klim ook droog
geworden, maar de hoogte
compenseert gehijg en dorst;
nu zij de lichte schil zien stijgen,
is ’t een lust voor geest en oog.
Hun oog geniet van slechts een schil,
de geest komt op de hoogte
van het wassen van de maan;
zij schouwen ’t leven onder ’t zwijgen:
groei komt voort uit zicht en wil.
* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘Twee mannen in beschouwing
over de maan’