juli 29, 2019
Nea hie ’k tocht, hy soe dêr sitte,
tusken ’t leechlân en de Grienedyk;
oare fûgels joegen faak de wink
fan ’k flean hjoed kreas yn byld,
mar yn gjin tiden de oranjefink.
’t Wie as siet er dêr te wachtsjen
yn oranjedracht, foar watfoar feest
ek, de kop al nei it tastel draaid
as woed er ek yn byld,
wat oer sa’n fan fan ús lân alles seit.
Dêrom koe ’k it wier net litte
om te freegjen nei de tuskenstân:
daliks draaide hy syn snaffel rjocht
nei foaren, goed yn byld,
net fierder… wist hy wat de takomst brocht?
juli 28, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Charles Dawson groef graach yn de grûn,
te djip foar mar in amateur,
sa tocht de wiere wittenskip,
oant hy in holleplasse fûn.
De holleplasse fierde nei
de âldste tiden fan de mins,
doe tocht de wittenskip: ferhip,
de plasse bringt ús op ’e wei…
… fan evolúsje: aap nei mins
en dat yn ’t âlde Ingelân,
foar Afrika is soks in dip,
by ús begjint de earste tins.
En fierder gie it ûndersyk,
de plasse hie wat mei gemy,
dy joech de wittenskip in tip:
tink nei, want nijer is it lyk.
Charles Dawson wie doe al lang dea,
hy wie ek mar in amateur,
sa tocht de wiere wittenskip,
yn Afrika lei ’t âldste gea.
* Foto ‘Holleplasse fan de Piltdown-man’
** Rekonstruksje fan de holle fan de Piltdown-man’