augustus 14, 2019
fan Paulus*
Tink net dat ik der bin
of ’t heil al grepen ha,
mar ’t stiet my wol foar eagen,
’k sil der dravende op ta.
In wedstriid is ’t foar my,
ik rin sa hurd as ’k kin
om ’t heil as priis te winnen,
dêrtroch krijt it libben sin.
Lit ús deselde kant
op rinne, dat de streek
foar elkenien te heljen
is, ek foar de flugge leek.
De himel is it doel,
it plak dêr’t Kristus wei-
komt as ferlosser, sûnder
Him stean alle libbens faai.
* Part fan de brief oan de Filippiërs
(út haadstik 3 en 4)
augustus 13, 2019
De seilen binne strutsen,
alve dagen striid ha west,
fûleindich oant de lêste finish,
fan noard nei súd, fan east nei west,
de takomst fleach nei it ferline.
De ban is noch net brutsen,
hjoed is race noch syn nocht
mei ’t each op ’t skûtsje nei de finish,
dat út ’e hichte nei him sjocht,
de skipper hâldt it by ’t ferline.
Mar moarn begjint it farren
mei containers wer, de feart
foar ’t deistich brea, dan sûnder finish,
gjin skûtsje dat de skipper keart,
in jier lang sil de takomst skine.
