augustus 24, 2019
fan ûnbekend*
Der is in ûnder en in boppe,
’t himelske foar ’t ierdske oer,
set jim sin op wat dêrboppe is,
dêr binne wy ta roppen.
It âlde aard sprekt op oer ûnder,
’t kweade dat in minske docht,
op ’e ierde is safolle mis
dat sûnde is gjin wûnder.
It nije aard sprekt op foar wûnder:
jimme ha oan ’t goede nocht,
binne fan Gods kar en leafde wis,
jim libben wurdt bysûnder.
Wy binne ta leafhawwen roppen,
leafde is de bân dy’t bynt
ta folsleine ienheid, lykas is
’t bestean fan Kristus boppe.
Yllustraasje ‘De hillige Trije-ienheid’
augustus 23, 2019
fan ûnbekend*
Diomedes, foarst fan Argos,
Troje hat dyn striidnocht sjoen,
gie úteinlik ûnder troch in list,
mei ’t hynder ha de Griken wûn.
As in wylde op it slachfjild
hasto om dy hinne slein;
foar de goaden wiesto ek in bist,
mei ’t swurd bist har yn ’t hier opflein.
Aphrodite en Apollo,
dy’t Aeneas holpen ha,
moedich Trojaansk strider, sa’tsto witst,
fleachsto as gekke Gryk op ta.
Do naamst Ares ek te pakken,
doarst sels tsjin de oarlochsgod
’t swurd te brûken, Zeus hat dat net mist
en brocht in kear yn harren lot.
Mei maat Odysseus hast rôve
’t byld Palladion fan hout,
de Trojanen ha Athena mist,
sy wie foar jim in byld yn goud.
Yn it hynder kaamst yn Troje
oan, jim Griken ha oerwûn;
net mei stiel, mar mei in houten list
ha jim de stêd de delklap jûn.
* Byld ‘Athena jout Diomedes rie
krekt foar de slach’