oktober 13, 2019
fan ûnbekend*
fan Henri Matisse**
Amearika joech om tradysje,
keunst ferbûn mei romantyk,
sadat men sjen koe wat it wie:
figueren lykas op in kyk,
dus sa sa’n bytsje.
Mar sjoch Europa mei in fyzje,
keunst, lûd bearend, ekspres wyld,
sadat men fielde wat it wie:
de hiele maatskippij yn byld,
mear as in bytsje.
Nei Armory, de wapenopslach,
om it folop oan te sjen
wat út Europa oanfierd wie;
men waard fan fijân net gau fan…
de keunst as snútslach.
De presidint*** joech ek syn fyzje:
leaver roazen op it fjild
as bleate froulju foar de die;
foar ’t Europeeske wapen jildt:
men kin it hysje.
* Foto ‘Armory’
** Henri Matisse (1869-1954)
Skilderij ‘Blau neaken’
*** Theodore Roosevelt
oktober 12, 2019
fan ûnbekend*
Gemeente wêze is wat wurdich
as in mienskip, mei elkoar
it goede dwaan, it kwea beneame,
altyd noed stean foar de oar.
Docht immen kwea, do silst it sizze
op in wize dy’t goed past
by heiten, memmen, bruorren, susters,
datst net op in siele krast.
Do silst de âlde widdo’s skriuwe
op in list foar wurk by ús,
de jonge kinne wol wer trouwe:
frou en mem, sy reitsje thús.
Wês goed, Timoteüs, foar âldsten,
dûbel lean komt harren ta,
drink sels net klearebare wetter,
want dyn mage kin ’t net ha.
Paniel ‘Timoteüs’