november 6, 2019
fan ûnbekend*
Sprek, Titus, mei de sûne lear
de generaasjes earlik ta,
net inkeled manlju, froulju, jong en âld,
ek slaven moatte ’t boadskip ha.
De âlden moatte ’t foarbyld jaan
oan jongelju fan: doch it sa!
Dat byld wurdt trochjûn oan de bûtenwrâld,
’t is mei dyn sprekken wol te dwaan.
De slaven sprekst der ek op oan
dat sy in goede hâlding ha
foar harren master oer, want dy ûnthâldt
dan net syn soarch oan har, no sa!
Sa moatsto sprekke, Titus, lear
de generaasjes Kristus’ wei,
dy’t útkomt by de folle hearlikheid,
dan komt it mei dysels ek klear.
* Yllustraasje ‘Titus’
november 5, 2019
van Knud Baade*
Geen zeekoet kan het lot betreuren
van de zeelui op het hellend dek,
dat glad was, geen houvast meer bood,
’t kan nu en iedereen gebeuren.
De wereld is bekend met rampen,
wordt tot hel voor wie het noodlot treft,
zo glijdt men naar de diepe dood,
heeft niets om zich aan vast te klampen.
De hoogste toren kan niet vliegen,
maar stort in wanneer een gek hem treft,
het aantal doden stijgt tot groot,
het cijfer komt nog, zal niet liegen.
De zeekoet kan op wieken drijven,
daalt na ’t noodlot veilg op de rots,
ziet aan wat rest nog van de boot,
rotsvast zal zijn houvast vast blijven.
* Knud Baade (1808-1879)
Schilderij ‘Scheepswrak’