december 13, 2019
fan Tadolini Adamo*
Gjin kreazer knaap as Ganimedes,
soan fan Trojes stichter, Tros,
as hoeder fan de heit syn fee
kaam him syn hâlding goed fan pas.
God Zeus hold him ek yn de gaten,
kreazer knaap hie hy net sjoen,
hy woe mei him wol graach yn see,
wie net oan syn goadinnen bûn.
Hy rôp in earn nei de Olympus,
stjoerde mei in opdracht him
nei Ganimedes, hoedzjend fee,
in twirre holp him by de klim.
De jonge mocht de wyn ynskinke
foar god Zeus, dy’t op him dronk:
‘Myn feintsje, tsjoch, do bist grif ree
om hjir te bliuwen… yn de pronk.
Foar Zeus gie ’t net om inkeld praten,
want syn praat wie wol sa glêd
om mei de ynskinkknaap yn see,
úteinlik rekken se op bêd.
Zeus stjoerde Hermes mei twa merjes
by de berch del nei de heit,
dy’t siet te treurjen by it fee…
De skieding wie in skrinend feit.
* Tadolini Adamo (1789-1868)
Byld ‘Ganimedes en de earn’
december 12, 2019
fan Dirk Jan van der Laan*
fan Johan Barthold Jongkind**
Dy nacht hie snie de wrâld feroare
nei trije nachten strange froast,
dy’t stillein hie it iepen wiet,
in flier dêr’t men oerhinne glied…
wat brocht de neiste perioade?
Op strjitte wiisden al de spoaren
nei wrâlden fan ‘miskien wit Joast
krekt wat men dêr belibje kin’,
want hy wie wiis mei iis en bern,
in beaken yn sa’n perioade.
Hy rôle mei har dikke bollen,
it waarden sniebern, like grut
as dy’t er om him hinne hie,
mei wa’t er út te riden gie,
it wiene letter withoefolle.
Hy waard de snieman mei in holle
sêft foar bern, foar oaren hurd
as iis nei trije nachten froast,
syn folgers wiene wiis mei Joast,
sa hat de snieman ’t hawwe wollen.
* Dirk Jan van der Laan (1759-1829)
Skilderij ‘Stedsgesicht yn de winter’
** Johan Barthold Jongkind (1819-1891)
Skilderij ‘Wintergesicht’