december 20, 2019
fan Nicolas Poussin*
Gjin soan mear fan syn âlden,
troch adopsje fan Tiberius,
de keizer fan ’t Romeinske ryk,
foar ’t eigen folk as iis, in kâlde.
Germanicus hat tsjinne
as de fjildhear fan Tiberius;
foar syn soldaten wie er heit,
sa koed er harren herten winne.
Hy focht tsjin de Germanen,
foar syn keizer-heit yn Syrië,
hy bleau syn libbenlang him trou
fan noard nei súd: ferskate banen.
Germanicus moast lizze,
yn de frjemdte rekke hy op bêd,
foar syn soldaten wie ’t in fraach:
fergif foar heit… wa soe it sizze?
Syn frou foer mei de jiske
nei de keizerstêd, Tiberius
liet him net sjen as heit… de soan
syn dieden binne nea ferwiske.
* Nicolas Poussin (1594-1665)
Skilderij ‘De moard op Germanicus’
december 19, 2019
fan Marc Chagall*
It is te gek foar wurden,
dêrom komt it waarm yn byld
mei bisten yn de reade sinne
en it brulloftspear dat leafde fielt,
sjoch hûn en hoanne oer de dakken rinnen.
It is wol mâl dat fearren
fan de pau de geast jûn ha
oan ’t kobist en him stappe litte
oer de dakken, want dat bylket sa,
dêr kinne hûn en hoanne net mei sitte.
De kolder is yn koppen
slein troch strielen read as fjoer,
de kowesturt slacht troch nei ’t pearke:
‘Nim de mjitslach fan it dûnsjen oer,
dan rint it troch, net ho, dus noch in kearke.’
It is te gek foar wurden
dat de ko fertrape hat
de doarpsgek mei syn mâle mûtse,
net mei sin, it is al dûnsjend bard,
de parasol kin ’t bloed mar min útpoetse.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘De ko mei de parasol’