januari 7, 2020
van Vincent van Gogh*
Een flits in felle kleuren
naar het buigend riet,
waarop hij zit te wachten
op onder water ook een flits,
zijn snavel mist hem niet.
Het kan ineens gebeuren;
daarop ingesteld
steekt hij zijn scherpe snavel
naar voren als een pijl die flitst,
hij heeft geen tel geteld.
Hij heeft zich ook in kleuren
afgebeeld en lijkt
met pijp na ’t werk ontspannen,
zijn snavel vist naar even rust,
hoewel hij kritisch kijkt.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘De ijsvogel’
Schilderij ‘Zelfportret’
januari 6, 2020
It wetter koe gjin sprekken lije,
’t wie te kâld noch foar it fel,
dus kaam der noch in hûd oerhinne
foar de sprong, sa gie hy derby del…
moast hy himsels oerwinne?
De rûte fan de alve stêden
like mei dit pak it doel,
it moast foar it gefoel wol kinne,
helle hy it, dan wie ’t mear as cool,
sa’n lange tocht allinne.
It wie as swom er nei de finish
tusken bollen, noch ien haal,
dan soed er út it wetter klimme
as de brânwachtman mei syn ferhaal:
‘Ik koe hjoed rêdend swimme!’