februari 9, 2020
Noch donker fan de lange nacht
hat gjin tûke yn de gaten
wat him hjoed te wachtsjen stiet;
hy slacht op ’t waarberjocht gjin acht,
hat mei syn maten noch net praten.
Iksels hie ’t waarberjocht wol heard,
hong foaroer tsjin fûle twirren,
song myn deistich stappersliet;
dêr tusken plattelân en stêd
waard my ’t foarútsicht iepenbiere.
It dage yn it easten mei
wat foar eagen kaam mei koade
read-oranje, ’t waarberjocht
yn kleur, dêr seagen tûken nei:
de himel as de ûnheilsboade.
De kleuren rekken rap al wei,
makken plak foar grauwe goaden,
tsjin wa’t ik fûl rinnend focht.
februari 8, 2020
fan Rembrandt*
It Wurd is libben wurden,
wy ha ’t heard en tagelyk ek sjoen
yn Kristus doe’t hy by ús wie,
wol harkje nei syn wurden.
God is yn ’t ljocht, it tsjuster
heart net by Him, is mei ’t kwea ferbûn;
as wy syn ljocht net by ús ha,
dan reitsje wy ’t paad bjuster.
’t Is sûnde om te rinnen
op in tsjuster paad, jou earlik ta
datst dan de oare net mear sjochst,
do stiest folslein allinne.
De ivichheid is kommen
mei de Hear, mei Wa’t wy mienskip ha
en wy mei jim troch ’t tsjûgenis,
dus libbet elk ferromme.
* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Kristuskop’