februari 21, 2020
fan ûnbekend*
It wiene goede maten,
dy’t in hekel hiene oan de macht
fan de iene oer de oare:
gjin ferskil fan dei en nacht.
Twa bruorren wiene machtich,
hearsken oer Athene as altyd;
ien woe ien fan har bekoare,
mar dy maat rôp op ta striid.
Ien broer waard doe fermoarde,
mar de oare bleau oan it bewâld;
fan it iene kaam it oare:
beide maten rekken kâld.
It wiene goede maten,
dy’t fermoarde waarden troch de macht
dy’t sy net bekoare koene…
in ferskil fan dei en nacht.
* Bylden ‘De Tyrannicides’
In Romeinske kopy fan in Gryksk byld
februari 20, 2020
fan Dirk Nijland*
De stiennen hingje justjes skean,
te âld om noch lang stean te bliuwen;
falle se troch waar en wyn
of troch har dea te ûnderskriuwen?
De himel jout al oan te gean,
it jûnsread sil al gau ferdwine
nei de dei troch sinneskyn,
oan stiennen kin men ’t ljocht net bine.
Strewellen bliuwe ek net stean
lykas se mei har blêden binne,
lijten flechtsje foar de wyn,
dy’t beart om wiffe stiennen hinne.
De berje stiet hjoed sûnder klean,
it swarte kleed kin maklik skuorre
troch de hurde stien, men fynt
it net… it hat te lang al duorre.
* Dirk Nijland (1881-1955)
Skilderij ‘Begraafplak’