mei 4, 2020
van Vincent van Gogh*
Waarom zou ik binnengaan
als buiten mij ook warmte geeft,
die van absint en sterren,
licht laat zien dat elk beleeft
een ander dan het thuisbestaan.
Buiten zit ik nog alleen,
beleef de avond tot de nacht
in ’t licht van lamp en sterren;
thuis had ik geen mens verwacht,
dus hier misschien, al was ’t maar één.
Binnenin mij brandt nog licht
met zoveel stoelen om me heen
die op een zitvlak hopen;
dubbelhoop is meer dan één
verwachting… op geen mens gericht.
Dus drink ik nu dubbelop,
want zoet smaakt mij het glas absint,
ik drink op alle sterren,
stralend met verschil in tint,
dus ik ben ik, Vincent ten top!
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Caféterras bij avond’
mei 3, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Margaretha Geertruida,
famke, berne yn in Fryske stêd,
har dûbelnamme is bysûnder,
mar te lang, wie lang net rêd
genôch en die foar oare ûnder.
Grinzen koe it famke net goed oer,
se bleau net stean, gie der oerhinne,
yn har lôge al it fjoer,
as diggelflammen soe it rinne.
Mata Hari,
dûnseresse oer tsientûzen myl,
har dûbelnamme is bysûnder,
koart genôch, folslein yn styl,
har linigens kaam oer as wûnder.
Grinzen wiene Mata Hari oer,
se gie der yn har styl oerhinne,
freon of fijân, ’t joech gjin moer,
sy waard fan elkenien freondinne.
Mata Hari,
dûnseresse fan de koarte doer,
se libbe dûbel, ’t wie gjin wûnder
dat foar har de rop klonk: ‘Fjoer!’
Sy bliuwt noch withoelang bysûnder.
* Foto ‘Mata Hari’
** Sêne út in film út 1920 ‘Eksekúsje’
