april 23, 2020
fan Maksim Nikiforovitsj Vorobjov*
Hy wie al âld, mar net fersliten,
seach al iuwen op it wetter út,
dat stadich streamde tusken rotsen,
boarne foar syn toarst,
foaral yn hjitte riten.
Syn krún seach meastal út op wolken,
dy’t beskermen tsjin tefolle ljocht,
in hekel hie er ek oan twirren,
kreakjend seach er hoe’t
it wetter skomjend kolke.
Hy tanke ’t lot foar iuwen foardiel
dat it fierwei fan it neidiel wûn,
mar ’t needlot flitste seis jier letter:
bolderjend spriek út
de tonger ’t lêste oardiel.
* Maksim Nikiforovitsj Vorobjov (1787-1855)
Skilderij ‘Iik spjalte troch in bliksemflits’
april 22, 2020
fan ûnbekend*
Nei de troanseal mei de Iene,
âldsten, fjouwer wêzens by de troan
seach ’k yn Gods hân in rolle
mei sân segels, yn it slot,
doe hearde ik op hege toan:
‘Wa sil de rolle iepenmeitsje
troch ’t ferbrekken fan it slot?’
Gjinien, omdat se der net wiene,
oerwinners fan it minskelot.
Nei de fraach ferstie ik wurden
dy’t ferwiisden nei it slachte Laam,
dat kriich fan God de rolle
mei sân segels, yn it slot,
doe hearde ’k hoe’t it fierder kaam:
It soe de rolle iepenmeitsje
troch ’t ferbrekken fan it slot;
der klonken oer Him wiere wurden:
It hie oerwûn it minskelot.
Net te tellen wiene alle
himelingen dy’t lûd rôpen: ‘Ear
en macht en krêft en wiisheid
foar Wa’t op ’e troan sit, God
en foar it Laam, wol tûzen kear!’
* Yllustraasje ‘Boekrolle mei sân segels’