april 25, 2020
fan ûnbekend*
It fisioen fan Laam en rolle
mei sân segels wie der noch,
ik hearde as in tongerslach
fan ‘kom’ en sjoch…
it earste segel waard ferbrutsen:
Wyt wie ’t hynder en syn ruter
hie in bôge yn de hân,
troch ’t kweade te oerwinnen
brocht er frede yn it lân.
It twadde segel waard ferbrutsen:
Read wie ’t hynder en syn ruter
hie in grut swurd yn de hân,
de frede waard ferjage,
fjoerread lôge brân nei brân.
It tredde segel waard ferbrutsen:
Swart wie ’t hynder en syn ruter
hie de skealjes yn de hân,
hy woech it skoander iten,
honger hearske yn it lân.
It fjirde segel waard ferbrutsen:
Feal wie ’t hynder en syn ruter
hie it oansjen fan de Dea,
dy’t sloech in fjirde fan de
ierde, ’t wie in ramp as nea.
* Yllustraasje ‘Fjouwer hynders’
april 24, 2020
fan ûnbekend*
Berne tusken see en lân,
oer beide hat er byldzjend skreaun
yn Ilias en Odyssee…
wa is de fijân, wa de freon?
Oer himsels hat hy net skreaun,
dat diene skriuwers wol oer him,
se wiene dêrta samar ree,
want fantasearje wie net slim.
Stjerrend wier, hy wie earst slaaf
en harke nei wat master sei,
bleau altyd op itselde stee,
reewillich wie er nacht en dei.
Wrachtich wier, as dichter frij
om op te skriuwen wat er tocht
yn Ilias en Odyssee…
wa rint yn ’t tsjuster, wa yn ’t ljocht?
’t Is wiswier, hy waard doe blyn,
seach helder mei syn wize geast,
syn ja wie ja, syn nee wie nee,
hy skôge wat er dichte earst.
Stjerrend wier, hy stoar ferslein,
it luzeriedsel waard syn dea,
hy wie dêrta noch lang net ree,
mar hie gjin krêft mear yn de lea.
* Byld ‘Homerus’