juni 21, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Goed fjirtjin dagen, langer net,
liet Spartakus syn reade tosken sjen,
Spartaansk as Sparta yn ’t ferline;
de Earste Wrâldkriich wie ferlern,
gjin tiid om wûnen te ferbinen.
Foar rêstich oerlis wie ’t te let,
de wapens woene wat te sizzen ha,
lykas dy fan de Bolsjewiken;
it moast op ’t kommunisme ta,
de heilsteat sûnder al dy riken.
Yn Dútslân brieken stakings út,
it wapen fan it proletariaat,
troch ’t leger is op wurkers sketten;
it waard in saak fan haat tsjin haat,
de barrikades skeinden wetten.
Karl Liebknecht, Rosa Luxemburch,
de lieders fan it Spartakus-geweld,
foar har waard it in desyllúzje,
har dagen wiene al gau teld
troch skotten fan de eksekúsje.
* Foto ‘Spartakus-opstân’
** Foto ‘Karl Liebknecht en Rosa Luxemburch’
juni 20, 2020
fan ûnbekend*
In twadde beest kaam foar it ljocht,
diskear út ’e ierde wei,
in beest dat minsken derta brocht
om ’t seebeest te oanbidden,
boppedat mei wûndertekens
minsken yn betizing bringt,
bepraat om yn har midden
in byld te meitsjen fan it beest
dat út ’e see opkommen is,
in libben byld, dat praat en winkt
om him de ear te bringen;
fan dat byld krijt elkenien
in merk op hân en holle,
want dan is it beest der wis
fan dat syn namme of getal
as teken tsjinnet fan syn macht,
foar him is ’t folle
net genôch: 666.
Yllustraasje ‘Beest út ’e ierde’