juni 27, 2020
fan ûnbekend*
In ingel seach ik fleanen
heech by de himel lâns
mei ’t ivich evangeelje:
‘Earje God dy’t rjochtdei hâlde sil,
oanbid de Skepper fan ’t hielal,
Hy bringt de ierde yn balâns.’
In twadde ingel seach ik kommen,
roppend dat der wie gjin kâns
mear foar wa’t leaude yn it beest:
‘Want fallen is it grutte Babylon,
foargoed foarby is ’t feest
fan ’t drinken fan de hertstochtswyn,
it lûd by hoeren is ferstomme.’
In tredde ingel kaam foar eagen
mei it oardiel oer it folk
dat op ’e knibbels lei foar ’t beest:
‘Jim sille drinke fan de wyn
fan Gods grime, ûnfertinne,
dat jim reitsje út balâns
troch fjoer en swevel, fûle pine
sil jim treffe as in dolk.’
Doe hearde ik in stimme
dy’t út ’e himel kaam
as wie ’t in evangeelje:
‘Lokkich wa’t ferstoarn is yn de Hear,
hy kriget rêst, syn tiid is fol,
hy hat syn goede wurk meinaam.
Yllustraasje ‘It beest’
juni 26, 2020
fan ûnbekend*
Fan Apollo waard Kreousa swier,
sy woene fan elkoar neat witte,
dat it jonkje Ion wist ek net
wat hy eins oan syn âlden hie,
hy fielde him ferlitten.
Delphi seach yn him in timpelfeint;
sa tusken prysters en orakel
kriich hy útsicht op Atenes troan,
omdat hy kenings styfsoan wie,
foar Ion in merakel.
Mar Kreousa fielde har ferlern,
woe fan Atenes troan neat witte,
wol fan wraak op kenings frjemde soan,
har eigen, mar dat wist sy net,
dochs soe sy ’t moardzjen litte.
Ion rekke op Atenes troan,
as soan en styfsoan in spektakel.
Byld ‘Apollo’