juli 2, 2020
fan Vincent van Gogh*
Heit, hjir leit it hillich Wurd,
dêr hasto jierrenlang út preke,
dogmatysk, want sa wie de noarm
dy’t foarskreau watsto sizze moast
oan ’t folk dat trochgie foar mar leken;
sûnder neier útlis gjin begryp
fan wat Jesaja as dyn gast
te sizzen hie oer ’t lijen
fan de tsjinstfeint fan de Hear…
Sjoch, dêr leit it boekje fan Zola:
‘De freugde fan it libben’, net de foarm,
mar út it hert wei kin men krije
wat de muoite wurdich is,
al is men tsjinstfeint fan de hear
dy’t neat mei oaren hat.
Heit, dêr stiet dyn stompke kears,
útdôve nei dyn lange preken,
sa is ’t libben no ienkear.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Stillibben mei Bibel’
juli 1, 2020
fan ûnbekend*
In wolk seach ’k yn myn fisioen,
ljocht as de minskesoan,
in ingel dy’t dêr klear op siet,
hy droech in gouden kroan
en hie in sichte yn de hân,
waard mei de ierde nau ferbûn.
Doe kaam in twadde ingel út
de hege timpel wei,
lûd roppend: ‘Slaan de sichte yn
it nôt, it is de dei
om skerp te sichtsjen, ’t is no ryp!’
De risping folge dit beslút.
In tredde ingel kaam foar ’t ljocht,
ek mei in sichte yn
de hân en klear om ta te slaan;
in fjirde ingel syn
skerp lûd kaam op itselde del:
‘De druven rispje is dyn rjocht!’
De druveparse waard it byld
fan God syn grime oer
it kwea op ierde, dat it bloed
rûn fier de fjilden oer.
Yllustraasje ‘Ingel mei de sichte’