maart 18, 2025
van Edmund Munch*
Zijn lippen houdt hij op elkaar,
hoewel zijn blik spreekt van verbazing,
angst uit zich in het gezicht,
hij ziet het einde van de eeuw,
uit blijft nog de schreeuw.
Zijn blik ziet niet de felle zon,
die hem in één tel zou verblinden,
zijn gezicht gaat naar het licht
dat van de supernova spat,
diep is ’t zwarte gat.
Miljoenen jaren duurt het nog
voordat de zon een supernova
wordt, waarop hij zich al richt,
zijn angst uit hij nu met een schreeuw,
ook voor deze eeuw.
* Edmund Munch (1863-1944)
Schilderij ‘Zelfportret’
Schilderij ‘De zon’
maart 16, 2025
fan ûnbekend*
Holly wood, in bosk mei hulst,
in stikelbeam mei reade beien;
pript de stikel troch de hûd,
dan dript it bloed en is it lijen,
sjedêr de tsien fan Hollywood.
Skriuwers fan senario’s
en regisseurs, sy kamen op ’e
swarte list as kommunist,
it filmbedriuw moast harren mije,
sjedêr de liberale mist.
Slimmer wie de finzenis
foar kommunisten yn it frije
lân fan elk syn eigen lot;
is ’t ryk of earm, genietsje, lije,
foar elkenien de geunst fan God.
Holly wood, in bosk mei hulst,
de stikels fan dy Iene Steaten
krongen troch yn elke hûd
dy’t oars wie as it hurde harnas,
al binne tsien fan Hollywood.
* Foto ‘The Hollywood Ten’
(njoggen fan de tsien)