augustus 21, 2020
fan Moyses van Wtenbrouck*
Sjedêr hoe’t Kekrops út ’e grûn
fan Attika weikomt
en stichter wurdt fan âld Athene
mei de boarch Akropolis,
as foarst wurdt him de eare jûn.
Sjedêr komt Erichthonios
ek út ’e boaiem fuort,
in snútslach foar goadin Athena,
dy’t him opslút yn in koer,
har winsk: hy komt sa net mear los.
Sjedêr de trije dochters fan
foarst Kekrops mei as taak
de folle koer wach te bewekjen,
mar ynienen giet it mis:
se skrikke fan de slangeman.
De fal fan de Akropolis
is djip, it trijetal
komt nea wer boppe yn Athene.
* Moyses van Wtenbrouck (sirka 1595-sirka 1647)
Skilderij ‘De dochters fan Kekrops ûntdekke Erichthonios’
augustus 21, 2020
fan Gustave Courbet*
It libben op en tusken rotsen
wie sa hurd as stien en stiel,
gjin grûn om op te rispjen,
de ienling kriich in skeamel diel.
Sa wie it libben al lang brutsen,
want de ienling wie as stien
sa hurd om net te fielen
wat wie ’t belang foar elkenien…
… oant ien begûn de rots te brekken
fan it eigen lyts belang,
’t houwiel wie om te hakjen,
de earste klap klonk oeren lang.
Doe kaam de twadde mei in hammer,
wylst er op ien knibbel lei,
koe hy noch lytser brekke,
it waarden stiennen foar de wei…
… nei elkenien yn de omjouwing,
want se joegen om elkoar
en oan elkoar in hammer,
dêr wie ’t in hechte mienskip foar.
* Gustave Courbet (1819-1877)
Skilderij ‘De stienbrekkers’