oktober 11, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Pinocchio lit dúdlik sjen
wat eigen leugens dogge mei syn noas:
men kin it oan de langte witte
dat syn gewisse is ek oars
as oars, hy moat der wol mei sitte.
John Larson, earstejiersstudint,
wist wat in leugen mei it lichem docht:
in hege bloeddruk, hertslach, switte;
dy wittenskip joech him it rjocht
om mei in apparaat te mjitten.
It apparaat, de polygraaf,
skriuwt op wat ’t lichem sa al lit en docht
as resjersjeurs har fragen stelle;
sa komt de leugen oan it ljocht
en wurdt de wierheid rap ynhelle.
* Yllustraasje ‘Pinocchio’
** Foto ‘Leugendetektor’
oktober 10, 2020
fan ûnbekend*
Foar alles is in tiid,
foar wurk en frije tiid in oere,
de tiid rint altyd troch
of hat it soms oan tiid,
de tiid lit him net stjoere.
Ik ha de drokte sjoen
fan minsken om mar troch te skreppen,
de tiid rint altyd troch,
hâldt ivich syn fatsoen,
de tiid kaam mei de skepping.
Neat better as it lok
om ’t goede fan ’t bestean te nimmen,
de tiid rint altyd troch,
al is men frij of drok
oan ’t wurk, ’t giet om de stimming.
De jefte komt fan God,
lit ús dan ite en wat drinke,
de tiid rint altyd troch,
fêst stiet wat komt oan bod,
lit ús op ’t libben klinke.
* Foto ‘Sinnewizer’