oktober 20, 2020
van Vincent van Gogh*
Zij staan nog voor het leven
tussen binnen en de weg
die hen wat verder brengt
dan ’t zwoegend voorgeslacht…
voorbij de doornenheg?
Hij is op ’t dak geklommen,
bij de schoorsteen is een lek
dat water binnen laat,
het zwoegen heeft gebracht
zijn droogje en gebrek.
Ik sta niet voor mijn leven
in, het is mijn laatste klim,
die mij geen uitzicht schenkt;
door niemand hoog geacht,
ben ik nog slechts een schim.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Boerenhuizen te Chaponval’
oktober 19, 2020
It byld ropt âlde tiden op
fan ûngetiid op flakke greiden:
meane mei de skerpe seine,
swylje ta in rjochte streek…
de hoanne dy’t fiktoarje kraaide.
De boer seach op it wurk werom
mei grutskens sûnder ’t út te kraaien,
him bewust fan himelsk seine
fan de Hear of fan it waar…
úteinlik hold hysels de leie.
It byld ropt frjemde streken op
fan oer de grinzen, net te tsjutten
heuvels op ’e keale boaiem,
net natuerlik foar de leek…
de boer wol ’t effisjint benutte.
