november 16, 2020
It wie de moarn fan wolk en sinne
mei it skaad oer sleat en mais,
dat yn de hichte sketten wie,
al nei it rispjen ûnderweis.
De boer woe ’t maksimale winne,
liet sadwaande ’t mais noch stean,
wat neffens him ferstannich wie,
de kolven hiene tichte klean.
De krieën lieten har doe kenne
as ferstannich, by de tiid,
se wisten mei de kolf wol rie
en fleagen oan fan wiid en siid.
It like as it swarte kolven
wiene, mar se fleagen fuort
mei wat de boer te rispjen hie,
it mais wie wurden rôversguod.
november 15, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
In Ier mei hert foar ’t heitelân,
dat Ingelân net fele koe,
de frijheid wie it stribjen
fan Michael Collins, dy’t ha woe
de Ier soe foar de takomst libje.
It stribjen koe net sûnder striid,
in strider waard er yn ’t ferset
tsjin Ingelân, ’t mislearre
mei Peaske, opstean koed er net,
de Ier lei plat as soed er stjerre.
It kaam al gau ta in bestân
mei Ingelân: in Ierske steat
mar sûnder Ulster like
de Ieren op ’e kop ferkeard,
de fijân lykwols woe net wike.
In boargerstriid wie it gefolch:
de iene tsjin de oare Ier,
wat Collins ’t libben koste,
de takomst like withoefier…
wa koe doe Ierlân noch ferlosse?
* Foto ‘Michael Collins’
** Búste ‘Michael Collins’
