november 20, 2020
fan ûnbekend*
Titanen-dochter, kreaze frou,
sa seach god Zeus har rinnen,
bleau syn eigen frou net trou
en makke Leto dûbel swier,
mar dêr koe Hera net oan wenne.
De frou fan Zeus joech Leto plak
noch rêst… wêr moast sy hinne
foar in feilich ûnderdak?
Sy swalke nei it eilân ta
dat sels ek swalke, soks moast kinne.
Op Delos kaam ’t mei Leto klear,
in twaling waard dêr berne:
Artemis, as famke tear,
Apollo wie as jonge swier,
se koene beide al gau rinne.
Mar Hera wie noch altyd poer:
de twaling mocht net drinke
út in marke: ‘Ek dy hoer
net!’ dêr woe Hera doe op ta,
sy liet it folk as kikkerts sinke.
* Byld ‘Leto mei har twaling’
november 19, 2020
fan Peter Paul Rubens*
Sy hat de koaltsjes gloeie litten,
want bûten is ’t ferhipte kâld,
gjin sprake noch fan sudewyn,
dy’t jong en âld op waarmte hâldt.
De beppesizzers liet sy witte:
‘Wat bûten bart, is myn behâld,
dêr gean ik hielendal op yn,
want deale, wa hat it oer âld?’
De jonges seagen it wol sitten:
ús beppe springt wer út ’e bân;
de lêste kear, al wiken lyn,
stie binnendoar ’t spul yn de brân.
Dus hoege sy hjoed net te switten,
want bûten is it ûnder nul,
de wyn komt út it easten wei,
’t is no de tiid foar ’t gleone spul.
‘Kom, jonges, om de fjoerkoer hinne,
behalve waarmte riist it ljocht
der ek út op, want mei elkoar
ha wy it aventoer opsocht.’
* Peter Paul Rubens (1577-1640)
Skilderij ‘In âlde frou, in jonge en in jongfeint
waarmje har by in fjoerkoer’