december 28, 2020
fan ûnbekend*
Se sizze Adam seach it ljocht
it earst, hy mocht de nammen kieze
fan alle dieren yn it paradys;
allinnich hie er gau syn nocht…
wa soe him op syn rjochten wize?
Se sizze Eva kaam dêrnei,
sy hie as frou earst neat te kiezen,
want ien fan Adams ribben wie ’t begjin
fan alle froulju, dus har wei
soe troch de tiid de man wol wize.
Hy stie as haad fier boppe har,
sy moast har ûnder him dellizze,
hie amper wat te sizzen oer har bern
en bûtendoar hie sy gjin kar
en yn de mienskip neat te sizzen.
It waard heech tiid foar elke frou
om har yn ’t libben te bewizen,
lykweardich yn de mienskip oan de man,
úteinlik ek yn ’t steatsgebou,
sy mocht de Twadde Keamer kieze.
Foto ‘Demonstraasje foar frouwekiesrjocht’
december 27, 2020
De tredde krystdei sloech alarm
fanwege folle mear as trije
gasten yn itselde hûs
dy’t har te barsten iten hiene…
op ’e tredde stie in swiere stoarm.
Yn ’t neare tsjuster dochs fan hûs
om sicht op folle mear te krijen
as allinnich wyn en rein,
mar inkeld keale tûken bearden…
op ’e tredde lei elk yn in rûs.
Gjin ingel song noch yn de nacht,
gjin plysje hold op ’t plein de wacht.
Noch fierder rinne wie ’t paroal
fan ’t stoarmalarm om mar te swijen
fan de stjitten mei krêft tsien;
mei ’t skerm wie ’t hâlden en ek kearen…
op ’e tredde streamde ’t nei ’t rioel.
Gjin hoeder hold by skiep de wacht,
gjin plysje joech op fjouwer acht.
De kâns kaam op ’e bûlevaar
om ’t minskdom folop te befrijen
fan de krystrûs troch in boei;
korona foel dêrby yn ’t wetter,
dat der kaam in ein oan it gefaar.
