november 28, 2020
fan ûnbekend*
Alle minsken binne yn Gods macht,
de wizen likegoed as dwazen,
lit de wize komme mei syn rie,
de dwaze út syn dommens raze,
alles is foar elk gelyk.
Alle minsken treft itselde lot,
ferkearden likegoed as goeden,
wa’t it rjocht bûcht en wa’t makket rjocht,
der is gjin ûnderskied yn noeden,
alles is foar elk gelyk.
Dêrom is it minskehert fol kwea,
dat duorret oant de dei fan ’t stjerren;
libje is sa goed wol as de dea:
wa’t stjert, lit him net langer hearre,
deaden binne net gelyk…
… oan wa’t libbet, want dy jout noch acht
op ’t feit dat alle minsken stjerre moatte.
Yllustraasje ‘Elkenien gelyk’
november 27, 2020
fan Rembrandt*
Tarquinius, de wrede foarst fan Rome,
seach syn soannen mei de frou
as deugdsum pear troch ’t libben gean,
ien soan lykwols brocht har yn ’t nau
dy’t yn de lette jûn noch spinde.
Lucretia, foar Collatinus ‘leafste’,
waard de dupe fan in proef:
wa hat in frou dy’t deugdsum is?
Lucretia… sy spinde stûf!
De keningssoan woe har doe winne.
Ferset wie foar Lucretia gjin opsje,
want har deugd, earst wyt, waard swart,
it lichem oantaast, net de siel;
Lucretia die har tekoart,
sa woe sy ear en neitins winne.
* Rembrant (1606-1669)
Skilderij ‘Lucretia’
