januari 9, 2021
fan ûnbekend*
Myn leafste springt oer de bergen,
oer de heuvels dûnsjendewei,
lykas in ree of gazelle
ier yn de maitiid by ljochtskyndei.
Dêr stiet er achter de muorre,
hymjend fan syn springende tocht,
hy rint fan finster nei finster,
siket om wurden, krekt wat ik tocht:
Oerein, myn freondinne,
de winter is oer,
it reinen is dien,
kleurige blommen
bloeie boppe it grien,
sjongende fûgels,
heech klinkt har liet,
de beam jout syn fruchten,
de wynrank rûkt swiet,
oerein, myn freondinne,
no is it ús tiid.
Myn leafste, fang ús de foksen,
want de wyngerds steane yn bloei,
wês do in ree of gazelle
ier yn de maitiid, de tiid fan de groei.
* Foto ‘Gazelle’
januari 8, 2021
fan Giorgio Vasari*
As bern waard hy mei mem opsletten
yn in houten kiste, dêrnei goaid
yn see en rêden troch in fisker…
hy hat it yn it libben roaid.
Hy kriich de opdracht om de holle
fan Medousa fan de romp te slaan,
de nimfen joegen him sandalen
mei wjukken, sa koe hy it dwaan.
Athena skonk him skyld mei spegel,
dat hy kriich Medousa net yn ’t each,
koe troch har net ferbline reitsje,
omdat sy yn de spegel seach.
It slagge Perseus om de holle
fan de romp te skieden, ’t wie de slach
om yndruk op it folk te meitsjen,
sa waard ferhege syn gesach.
Foar Andromeda moast er fjochtsje
tsjin de seeslang, dy’t as offer har
ha woe, mei help fan syn sandalen
brocht hy it meunster yn de war.
Sa’t earder oanjoech it orakel,
brocht er oan de ein syn pake om,
syn diskus rekke Argos’ kening,
it lot joech net om rjocht en rom.
* Giorgio Vasari (1511-1574)
Skilderij ‘Perseus en Andromeda’
