december 21, 2020
De âlde beam kreunt lûder
by berjochten út ’e wrâld
dy’t hieltyd skerper klinke:
‘Telle sil ik hiel it folk,
troch my wurdt mannichien net âld.’
Mar kroane hearsker fan de
hiele wrâld, wol harkje nei
’t berjocht om te fertellen:
‘Net it tellen is it ien
en al, dêr is de ein fan wei.’
‘Jim sille troch de knibbels
gean, de holle bûge foar
it byld fan bûten azem
reitsje, deaden binne tolk
fan… foar in foarst is neat te bar.’
‘Do kroane hearsker troch de
dea, wol sjen it daagjend swurk,
it sein om te fertellen
dat it mei dyn hearskjen dien
is… telle is gjin hieljend wurk.’
december 20, 2020
fan ûnbekend*
fan Daniel Chester French**
Fan boeresoan ta presidint,
hy makke sa karriêre,
wist net wat him noch te wachtsjen stie,
it hie net folle minder kind.
As boeresoan wie hy net wend
oan striid om yn te stjerren,
dat in boargeroarloch wie yndie
foar him gjin doel as presidint.
It doel – fuort mei de slavernij –
moast hiel de naasje hearre,
fan dy wurden kaam it ta de die,
de oarloch makke slaven frij.
Foar Lincoln kaam in monumint
fan kalkstien en wyt moarmer,
omdat hy de naasje rêden hie,
’t stiet as ‘Memorial’ bekend.
Yn stilte stiet it folk derby;
de herten wurde waarmer
as it sjocht hoe grut hy is en wie,
want hy feroare ik yn wy.
* Foto ‘Lincoln Memorial’
** Daniel Chester French (1850-1931)
Byld ‘Abraham Lincoln’
