december 23, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Tink oan dyn Skepper yn dyn jonge jierren
foardat
deis de noed opspilet,
nachts de sliep net komme wol,
dan wurdt it libben swierder…
foardat
beide earmen trilje,
sterke skonken slopper wurde,
tosken net mear wurkje,
dan wurdt it libben swierder…
foardat
de stim syn krêft ferliest,
terms en mage minder wurkje,
wat derút moat, amper giet,
dan wurdt it libben swierder…
foardat
it hier fergrizet,
de beweging giet derút,
middels net mear helpe,
dan wurdt it libben swierder…
foardat
dyn kostber libben nei de ein rint
en úteinlik oan de ein komt,
dan keart it stof werom,
wylst de geast in ivich libben wint.
* Yllustraasje ‘Jong’
** Yllustraasje ‘Ald’
december 22, 2020
van Jean-Léon Gérôme*
De kooi waarin ze zat,
was groter dan een vogelkooi
met tralies, geen ontkomen aan,
toch was de vrijheid die ze had,
de kans om te ontspannen.
De spanning ging de boog
te boven, want zij had geen schuld
aan wat een ander had gedaan,
alleen liep zij toen in het oog
van al te stoere mannen.
Die mannen hielden hoog
wat in het duister was gehuld
om zelf in onschuld voort te gaan,
’t was niet belangrijk wie er loog,
het ging om samenspannen.
Maar samen spelen zij
het spel van vorst en koningin,
de mannen zijn hun onderdaan,
zij voelt zich nu een uurtje vrij,
haar schuld is uitgebannen.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Schaken’