december 31, 2020
It wie in dei dy’t bjusterbaarlik
oerkaam op ’e hiele wrâld
dy’t nei it universum seach:
de folken stoarren yn it gat
dat swart wie as de neare nacht…
de wittenskip spriek fan gefaarlik.
Twatûzentweintich mei ’t mystearje
fan it djipste swarte gat
en ek de grutste swiertekrêft,
it slokte alle siken op,
foar harren waard it neare nacht…
it leave libben waard matearje.
Lit ús it by de moanne hâlde
dy’t de nacht ferljochtet mei
de wjerskyn fan de sinne yn
it nije jier, dat yn him hat
’t ûnthjit fan elk nimt him yn acht,
dat op syn heechst wurdt men ferkâlden.
december 30, 2020
fan Thomas*
Fan alle lieten is ’t it liet
dat leafdefol it hert oansprekt,
it liet fan brêgeman en breid,
dat oer ferbining giet
en dêr’t de geast yn leit.
Mei tûzen froulju yn ’t paleis
wist Salomo wat leafde wie,
mar fielde hy de hichte oan
fan leafdefol op reis
of gie it om syn kroan?
De kening is de skriuwer net,
hy wie de foarst mear fan de rie,
wist hoe’t it dêr krekt hinne lei;
de leafde hat ferlet
fan mei it hert op wei.
Yllustraasje ‘Heechliet’