januari 8, 2021
fan Giorgio Vasari*
As bern waard hy mei mem opsletten
yn in houten kiste, dêrnei goaid
yn see en rêden troch in fisker…
hy hat it yn it libben roaid.
Hy kriich de opdracht om de holle
fan Medousa fan de romp te slaan,
de nimfen joegen him sandalen
mei wjukken, sa koe hy it dwaan.
Athena skonk him skyld mei spegel,
dat hy kriich Medousa net yn ’t each,
koe troch har net ferbline reitsje,
omdat sy yn de spegel seach.
It slagge Perseus om de holle
fan de romp te skieden, ’t wie de slach
om yndruk op it folk te meitsjen,
sa waard ferhege syn gesach.
Foar Andromeda moast er fjochtsje
tsjin de seeslang, dy’t as offer har
ha woe, mei help fan syn sandalen
brocht hy it meunster yn de war.
Sa’t earder oanjoech it orakel,
brocht er oan de ein syn pake om,
syn diskus rekke Argos’ kening,
it lot joech net om rjocht en rom.
* Giorgio Vasari (1511-1574)
Skilderij ‘Perseus en Andromeda’
januari 7, 2021
fan Jacob Abels*
De jûn loek stadich nei de nacht,
wylst de rivier lei stil te blinken,
om’t de wyn him deljûn hie;
net alle seilen wiene strutsen,
om’t der noch in suchtsje stie.
Wa hie de wiisheid jûn yn pacht,
de fisker foar syn brea en drinken?
Wiisheid… wat er opdien hie
fan fisk, de kop yn ’t netwurk stutsen,
foardat hy oan ’t lûken wie.
Oars as de skipper op syn jacht,
romantysk driuwend op ’e winken
fan in twirke, dat wat hie
fan ‘dyn betsjoening wurdt ferbrutsen
as mear wyn oer ’t wetter giet’.
De wiisheid slacht op beide acht,
wol fisker en ek skipper skinke
fan syn oerfloed, sa’t ien gie
foar ’t netwurk en de oar net strutsen
hie, mar folge stille rie.
* Jacob Abels (1803-1866)
Skilderij ‘Wiid rivierlânskip mei sylboat’
