februari 9, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Tot de laatste plaats bezet,
heel Rome lijkt gekomen
om het schouwspel aan te zien,
beschouwd als wreder dan in dromen.
Wat is wreed als volgens wet
de christen heeft gezondigd
tegen goden, bovendien
aan ’t volk een valse leer verkondigd?
Met de dood voor ogen staan
zij biddend uit te dagen
alle goden, die het zien…
hoe durven zij dat nog te wagen!
Maar het is al gauw gedaan
met bidden als de leeuwen
grommend rennen, meer dan tien
die brullen, niemand hoort men schreeuwen.
Als de laatste is verscheurd,
klinkt: ‘Leve alle goden,
met het bloed zijn zij gediend
van wie in stilte weerstand boden.’
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Het laatste gebed
van de christen-martelaren’
februari 8, 2021
Wêr’t yn ’t ferline swommen waard
troch minsken, mar ek rotten,
dy’t beide sochten harren heil
yn itselde koele wetter,
hearsket hjoed it grize waar.
De rotten mei har eigen aard
fan hjir en dêr te migen,
ferspraten sa de kwaal fan Weil,
dat ien minske waard net better…
hearsket hjoed ek noch gefaar?
Wa sjocht it iis net as syn maat?
Al krijt men kâlde fuotten,
it nocht stiet op it heechste peil;
nettsjinsteande ûndjip wetter,
wurdt men dêrfan iiskâld raar.
