februari 11, 2021
fan Henry Raeburn*
As lid fan iisklub Edinburgh
woe hy net achterbliuwe,
om’t er lang al foargie foar de Hear,
dy’t iisnocht nea belibbe hie,
Hy wie foar oaren yn de wear.
Mar dûmny Walker, net oars wend
as rinne, woe hjoed ride,
skiednis skriuwe op Loch Duddingston,
om’t hy no ienkear preker wie,
wat trochgie yn dat gea foar stunt.
De redens skrasten oer it iis
as wiene ’t swarte krieën
yn deselde trant as preker Krie,
dy’t wankel op ’e redens stie,
mar die as hy te pakken hie…
… de slach, alhiel oan ’t riden wend…
wa’t foargie, bleau net achter
op ’e flakte fan Loch Duddingston.
* Henry Raeburn (1756-1823)
Skilderij ‘Dûmny Walker op redens’
februari 10, 2021
fan ûnbekend*
Breugeman:
Do bist moai en leaflik,
it leafste wat in man begeart,
dyn postuer is as in palmbeam,
dyn boarsten binne dadeltrossen,
klimme wol ik yn dy beam
en nei syn trossen gripe,
dêrby binne lege hulen neat;
nei apels rûkt dyn azem,
dyn ferwulft skinkt kleare wyn,
dy’t my, dreamend, oer de lippen rint.
Breid:
Ik bin fan myn leafste,
syn langstme giet hjoed út nei my,
kom mar mei, wy gean it fjild yn,
lit ús nachts yn de wynberch dreame,
ier al nei de wyngerds gean
en sjen nei iepen blossems,
alles liket yn de bloeitiid nij;
myn leafde wol ik oan dy
jaan, de leafdesapels rik
ik dy ta, sjedêr de leafde wint.
Foto ‘Palmbeam’