januari 12, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Daar staat hij, baas van gecastreerden,
bovendien van ’t harem chef,
vol trots op deze dubbelrol;
hoewel hijzelf zijn zaadkracht mist,
heeft hij door deze functie lef.
Hij staat niet stil bij zijn ontbering,
want hij is eraan gewend,
bij bloot schiet niets bij hem meer vol;
zijn zwaardkracht brengt het evenwicht,
zodat hij doorgaat voor een vent.
Zo blijft hij dubbelop verkeren:
tussen wie ook zijn ontkracht
en hen die worden soms verkracht,
wat men niet ziet aan zijn gezicht…
glimlachend neemt elk zich in acht.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Chef van de eunuchen’
januari 11, 2021
Gjin kwestje fan de kop noch
langer yn de fearren,
stek de kop der boppe-út,
mei rjochte hals it deiljocht sjen
en tagelyk it moarnsliet hearre.
Stek dan de kop derûnder,
ûnder wetter foar it
earste miel, it wetter rint
de snaffel út, krekt as by ’t bern,
mar net omdat it dêrfan koarret.
Fan ûnderen nei boppen,
snaffel ticht en iepen,
wa’t it langste folhâldt, wint
kondysje en in kostlik miel,
lit him dan mar de dei troch sliepe.
