januari 24, 2021
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
In swalker wie er, libjend yn
de marzje fan de maatskippij,
hy naam it net sa nau mei wetten,
gie mear as ien kear oer de grins,
hat fan ferskate wâlen fretten.
Sa streamde Hasek ’t leger yn,
rûn maklik nei de fijân oer
en fan it tsaarrezjym nei Lenin,
hy fielde him in frij soldaat,
moast neat ha fan gesach en kening.
Fan frij soldaat waard hy auteur,
dy’t skreau in masterwurk oer Schweik,
in braaf soldaat… tsjin dissipline
fan kapitein, majoar en prins,
hy liet him troch gjin kening bine.
Sa liket Schweik op de auteur,
soldaten mei autoriteit,
marsjearjend op de eigen mjitte,
it leit no ienkear yn har aard
om fierder nearne mei te sitten.
* Foto ‘Jaroslav Hasek’
* Foarkant boek ‘De aventoeren
fan de brave soldaat Schweik’
januari 23, 2021
fan ûnbekend*
Myn freon, myn hôf is ek dyn hôf,
sjoch my as spuitsjende fontein,
as wetter yn de boarne
dat troch beken oanfierd wurdt,
dy’t streame fan de Libanon,
in oarde sûnder ein;
wurd wekker, noardewyn,
kom sudewyn, waai troch myn hôf;
myn freon, kom do der no ek yn,
myn hôf is ek dyn hôf.
Myn breid, dêr bin ik yn myn hôf,
omdat dyn hôf is ek myn hôf,
in oarde sûnder toarnen,
wol mei mirre, balsem, ek
mei fruchten, dy’t ik iten ha,
in oarde sûnder rôf:
fergees drink ik de wyn
en molke, want do skinkst dy my;
kom freonen, kom der ek mar yn,
de leafde makket dwyl.
Yllustraasje ‘It hôf’