februari 10, 2021
fan ûnbekend*
Breugeman:
Do bist moai en leaflik,
it leafste wat in man begeart,
dyn postuer is as in palmbeam,
dyn boarsten binne dadeltrossen,
klimme wol ik yn dy beam
en nei syn trossen gripe,
dêrby binne lege hulen neat;
nei apels rûkt dyn azem,
dyn ferwulft skinkt kleare wyn,
dy’t my, dreamend, oer de lippen rint.
Breid:
Ik bin fan myn leafste,
syn langstme giet hjoed út nei my,
kom mar mei, wy gean it fjild yn,
lit ús nachts yn de wynberch dreame,
ier al nei de wyngerds gean
en sjen nei iepen blossems,
alles liket yn de bloeitiid nij;
myn leafde wol ik oan dy
jaan, de leafdesapels rik
ik dy ta, sjedêr de leafde wint.
Foto ‘Palmbeam’
februari 9, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Tot de laatste plaats bezet,
heel Rome lijkt gekomen
om het schouwspel aan te zien,
beschouwd als wreder dan in dromen.
Wat is wreed als volgens wet
de christen heeft gezondigd
tegen goden, bovendien
aan ’t volk een valse leer verkondigd?
Met de dood voor ogen staan
zij biddend uit te dagen
alle goden, die het zien…
hoe durven zij dat nog te wagen!
Maar het is al gauw gedaan
met bidden als de leeuwen
grommend rennen, meer dan tien
die brullen, niemand hoort men schreeuwen.
Als de laatste is verscheurd,
klinkt: ‘Leve alle goden,
met het bloed zijn zij gediend
van wie in stilte weerstand boden.’
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Het laatste gebed
van de christen-martelaren’