maart 8, 2021
Foar fol en noch yn folle gloarje
foer de griene Pan op mar en poel,
de hoop oan board, dus moarn noch better,
it kampioenskip as it heechste doel,
’t gie fan fiktoarje nei fiktoarje.
Fan heit op soan, it koe net better,
want tradysje spriek noch altyd mei,
hoewol’t it gie om de fiktoarje,
it ideaal dat op ’e rûte lei…
wat earder wie, gie net nei letter.
As ’t net mear giet, dan mar op stiennen,
dêr’t de griene Pan sylt mei in mêst
dy’t trochrint nei de pleister-winkel,
al lûkend, dat it Snitser skip rint bêst
en sil de winterpriis wol winne.
maart 7, 2021
fan Salvador Dalí*
It kaam fan boppen,
út ’e hichte wei
en briek ynienen troch,
lykas de sinne troch it aai,
de djerre tusken doppen.
Surrealisme wiist de wei;
wat reëel wie, it geweld
mei withoefolle deaden,
koe net mear foar wier trochgean;
’t is de wierheid dy’t fertelt
dat dreamen geane boppe
breinwurk út en sweve as in earn
fan ’t iene plak nei ’t oare,
sûnder wjukslach, op termyk
fan wat er yn it aai al learde,
dat op tiid trochmidden briek,
sadat in earn kaam yn it ryk
fan boppe-ierdske fantasy
om ’t minskdom te bekoaren
mei wat fan reëel ôfwiek.
It komt fan boppen,
út ’e hichte wei
en libbet noch altyd
foar wa’t it aai nimt dreamen mei,
hy heart de fûgel roppen.
* Salvador Dalí (1904-1989)
Skilderij ‘De sinne’